روزمرگی های یک دانشجو

با خودم تکرار می کنم که تقصیر من نبود. خیر و لطف و فضل الهی بود. حکم و لطف صاحب الزمان بود. چشمانم را می بندم و راحت تر از این چند روز به خواب می روم.