Instagram

Tagging me on your post,

 it really doesn't make a difference.

1367

Seperated.far away.

منطقه ی امن سفیدم!

منطقه ی امن سفیدم! کم نوشتن هایم را ببخش. اگر بخواهم هی بیایم اینجا، پایم به جاهای دیگر هم وا می شود و وقتم گرفته. وگرنه تو زیباترین ایهامی هستی که من دیده ام.

زمزمه های در راه

*خدایا عاطفه نیاد. عاطفه نیاد. عاطفه نیاد. اوه نه عاطفه اصن سرش شلوغ تر از اونه که بیاد. اوه خداروشکر. اوه من دیگه هیچ انتظاری ندارم ازش*

تبت یدا..

تبَّت یدا... بریده باد دو دستش

1363

اینا درسه، فرصته، فهموندن اشتباهاته. شکر.

اره دیگه

میدونی تاریخ جغرافی بی مصرف بکشوندت پایین ینی چی. میدونی 15700 تا 6000 ینی چی. میدونی اون جایی ک جای زهرا بود، الان یکی دیگه گرفتدش ینی چی.

1361

وَمَا النَّصْرُ إِلاَّ مِنْ عِندِ اللّهِ الْعَزِیزِ الْحَکِیمِ

اعلام وضعیت

گذران روزهای پیش دانشگاهی، با آپس و دون های خودش.

1359

خوشحالم که ماه رمضون امسال عاطفه رو نمی بینم، عید به احتمال زیاد نمی بینم، خوشحالم که تو بله برونش نبودم و اتفاقی مسافرت بودم، خوشحالم که مجبور نیستم این روزا یه بار با خودشو شوهرش دو تایی رو به رو بشم - هر چند که از این اتفاق گریزی نیست! - می دونم دارم صورت مسئله رو پاک می کنم اما، اینجوری بهتره. ما کی اینجوری شدیم که از ندیدن هم خوشحال میشیم؟ میتونم یه عالم گلگی کنم که ینی حتی پنج مین وقت نداری که حالمو بپرسی، انقد سرت شلوغه؟ امسال سال مهمیه برام. و خب عاطفه تو پشتم نبودی. نمی خوام بگم مهم نیست چون هست ولی عوضش آدمای دیگه بودن. البته عوض بدل نداره. کسی جای کسی رو نمی گیره. من انتظاری ندارم از کسی که مثلا پشتم باشه، ولی خب تو خواهر طوری بودی برای من. انصافا خواهر بودی. و این ناراحتم می کنه. وقتی مامان میگه زنگ بزن ببین هستن یا نیستن، من از ترس اینکه با تو حرف نزنم به جای خونه شماره مامانتو می گیرم. از فرار حرف باهات. من واقعا دارم از همه چی تو فرار می کنم، و این قرارمون نبود.

ای فسانه، فسانه، فسانه!

من میتونم تا شب افسانه ی نیما رو پست کنم. هی مصرع به مصرع. قسمت به قسمت.

از فضایل برادر

میگه : "الان زنگ می زنم بچه های بالا بیان"

*وقتی یه بار از بالای سقف یه سوسک پرت شده پایین و حالا هی یاد من میندازه*

1356

جدی جدی مثکه باید پست 1357می رو امروز بذارم. عجب :)

نامه ی این هفته

تو خوب بودی، شاید توی لیست آخرین نفر بودی ولی بودی. من خودتو با خودت می سنجم. هفته ی بعد، بهتر شو.

طُ

عالمی دایم از وی گریزد،

با تو او را بوَد سازگاری،

مبتلایی نیابد بِه از تو!

نگی نگفتی

لیو میای اینجا، می بینی یکی گیرت اومده که وقتی سوسک می بینه، از خود بی خود میشه. پاهاش سست میشه و وای.وای.وای. لیو شجاع باش.

1352

صبا اومده تهران، و نمی تونم ببینمش. *مشتی به دیوار می کوبد*

کلید اسرار : این قسمت دختری که دانسته هایش را به رخ کشید

رفته آزمایش قبل بارداری داده، بعد گفت که آره سرخجه و یه بیماری دیگه که تو آزمایشم بود، اوکی بود میزان مصونیت ازش. منم گفتم آقا خیلی بلدم و تو روان خوندم، گفتم آره سرخجه و تفلیس. بعد یهو گفت سیفلیس بود آره. منم ضایه شدم خلاصه.

نوع بشر به جز 14 نفر

این همه از اول سال بنیان های هویتی فرهنگ غربو خوندیم، هی خوندیم و خوندیم، تا رسیدیم به درس 11، به قول معلم کولی ش، سخت ترین قسمت. راجبه بحران هویتی فرهنگ مدرن می خونیم و از بحران روشنگری میگذریم، و می رسیم به بحران هستی شناسی. بحران معنویت و سکولاریسم. بعد می رسیم به این جمله " اصالت بخشیدن به انسان دنیوی و این جهانی، در طول قرن بیستم، به پوچ گرایی یا نهیلیسم، یاس و ناامیدی و مرگ آرمان ها منجر شد"

جامعه شناسی همه ی این اسمای سخت و گذاشت و این همه مقدمه چید و از قرن 18 تا 20 فکر کرد و نظریه داد و آزمون و خطا کرد تا به اینجا رسید. به جایی که حذف معنویت جواب نمیده. و باید به دین و دنیا با هم توجه کرد. خدایا! تو اینو از اول خلقت داری میگی، 1400 سال پیش، وقتی هیچ تمدن غربی نبود، پیامبر تو و امامای تو، ایده آل ترین و حق ترین نظریه ی جامعه شناختی رو از طرف تو آوردن. ما بودیم که نمک خوردیم نمکدون شکستیم. ما بودیم که اعتماد نکردیم و خواستیم خودمون کشف کنیم. ما بودیم که گند زدیم. که اگه ولی تو الآن روی زمین نبود، زمین همه ی مارو در خودش فرو برده بود.

لیو ی محو در خیال

به جز حضور تو

هیچ چیز این جهان بی کران را جدی نگرفته ام

[پناهی]

سیریِسلی؟ :/

*کیفیتش کلیک کنین روش درست میشه*

این همون یه صفه و نیمیه که قراره بخاطرش س ساعت برامون کلاس بذاره. بعد آخه چی، بحران معنویت و پساسکولاریسم؟ سیریِسلی؟ :/

:)

سیما تو برنامه هام، قبل از اذان معارف گذاشته :)

1346

یادم باشه توی دانشگاه، با پسرا گرم نگیرم و احساس نکنم که میتونم با این طرف صمیمانه حرف بزنم.

1345

یادم باشه وقتی ازدواج کردم، هی راست و چپ از خوشیای دونفری استوری و عکس نذارم. هر چند خیلی وسوسه بشم.

1344

یادم باشه وقتی دانشگاه رفتم، هی با حرفام چیزایی که دارمو نکوبونم تو دهن بقیه. تو بیوی اینستا ننویسم.

1343

یادم باشه که اینکه ریحانه انقدر آروم و مودب و بامزس، به خاطر اینه که سارا مادر صبور خوش خنده و آرومیه.

1342

یادم باشه وقتی ازدواج کردم، مجوز نمیدن بهم که آرایش کنم.

در وصف اینجا که روز و شب می گذرانیم

خیر دنیا اندک است و شر آن، آماده.

[ امیرالمومنین - سلام الله علیه ]

1340

کجا بودی؟

من کی تو را گم کرده بودم؟

که خاک بر سر من

که قدم هایم را دور و دور دورتر گذاشته بودم.

#شخصی

می گردم، می گردم، یکیو پیدا می کنم که دوره. انقد دور که فقط یه نقطه ازش معلومه و بعد چشمامو میدوزم به اون.

1338

من توی تاریکی تیرامو پرتاب نمی کنم.

1337

اگر بهتون بگم با چه امکانات کمی میشه نمایشنامه ی تایتانیک و اجرا کرد، باورتون نمیشه :)

بی منظور، بی مخاطب، بی هیچی

بگذر از من رها کن دلم را،

که بسی خواب آشفته دیدست

عاشق و

عشق و

معشوق و

عالم،

آنچه دیده همه خفته دیدست

عاشقم، خفته ام، غافلم من!

البته ما واقعا خوبیم و مسلط به شرایط

زهرا ای کاش منو تو رقیب نبودیم.

1334

باید مسلط باشم به اوضاع. فقط همین تا خوشحال باشم. :)

می توانستی ای دل رهیدن !

ناشناسی دلم برد و گم شد

من پی دل کنون

بی قرارم

1332

اصلا ثباتو میشه توی این دنیای زشت و کوچیک تجربه کرد؟ همش آپس اند دون، آپس اند دون.

1331

یه لحظه فک کردن می تونه همه چیو زیر و رو کنه.

روز ششم

و روزای قبلش هم به خیر گذشت.

خدایا شکرت که 22 بهمن میام مدرسه که جامعه شناسی بخونم

بیدقی عزیزم برامون 22 بهمن بخاطر یه صفحه از درس یازده کلاس فوق العاده گذاشته. چقدر عالیه که از این سر تهران می کوبیم میریم اون سر که راجبه بحران معرفت شناسی پست مدرنیسم در جهان غرب بخونیم.

*عنوان برگرفته از تیکه کلام اسماءست. در واقع خود تیکه کلام اسماءست.

چهار ماه تا پایان این جور پستا

فردا که تعطیل نیستیم تازه تا 6 با طباطبایی نژاد کلاس داریم. و از آخرین شادی های کوچک دانش آموزی، میشه به لغو امتحان امروز اشاره کرد. بسیار هم به موقع.

#شخصی

آخه آدم فازم که بر میداره و ته حرفاش یه "لعنتی" اضافه می کنه، بعدش پوکر نمیذاره.

صبز جان

از صمیمی ترین دوستام، فردی به اسم صباست، که روی یه موجود نیمه انسان نیمه اکالیپتوس کراش زده :)

1325

آشنایید؟ نخونیدش.لطفا.

1324

بابت اون یه ساعت نمی بخشمت

روز دوم

موفقیت آمیز طی شد.

*اینکه اینجا می نویسم بخاطر اینه که یادم نره نه چیز دیگه،

لیو

یه فانتزی بسیار زیبا و ساده ای دارم که بدون وجود لیو انجام پذیر نیست.

1321

مجتبی شکوری برای خواستش جنگید و توی بدترین شرایط بهترین نتیجه رو گرفت. من به جنگیدن واقعا اعتقاد دارم. و باید بتونم که بجنگم، نباید مثه اون روز توی سالن جا بزنم. اون روزی که اون دختره سوفیا منو جلو همه زد زمین، من نجنگیدم. اما این دفه می جنگم. این دفه نه سوفیایی هست، نه استاد بداخلاقی. این دفه منم و من، و یه رینگ خالی.

چهاردهمین نامه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

1319

نه. نباید این شکلی شه. بشین و نگا کن.