روزمرگی های یک دانشجو

تداعی آزاد پست مدرن مبتنی بر تجربه ی فردی. یک بخش از مغزم دو نقطه پرانتز باز است. و همان بخشی ست که متعلق به توست. و تو همانی که خانوم کاف میگفت من از داشتنش محرومم. و کاری به پارادوکس حرفم ندارم، تو همانی که من را آنطور که هستم میبینی. و نمی بینی. چرا نمی گویی؟ چقدر خوب است و چقدر غیر قابل صبر.