روزمرگی های یک دانشجو

دلشاد میگفت ما شما رو داریم و راستم می گفت. دستمون مگه به کی بنده؟ مگه چیکار میتونیم بکنیم؟ ما شمارو داریم و محبتتونو و یه نیمچه باوری که همونو هم به بزرگی و مهربونیتون می بخشین. روی آدمایی که به شما پناه آوردنو زمین نمیندازین. میشه کمکمون کنین؟ میشه تک تک ما بیست و چهار نفرو، زهرارو ، اسماءرو، زینب، نل، یاسمین و من و کمک کنین؟