روزمرگی های یک دانشجو

در حسرت ِ یک قطره ی آب. قطره به درد نمیخورد اما من در حسرت همان واحد کوچک به درد نخورم. آب که استعاره است به هر حال، نمی خواهم ضعف ها و حسرت هایم را فاش کنم. تو را می بینم که از پایین به بالا رفته ای و من به توانایی خودم در شناختت ایمان میاورم. عطشِ زیادی، خطرناک است. کما اینکه برای نجات تقلا می کنم، یا نمی کنم. نمیدانم.