روزمرگی های یک دانشجو

گفته بود بقیه هم می ترسن، فقط من نیستم. * او از اتاقی که تنها در آن نشسته بیرون می آید، به ترسناک ترین و بلند ترین وجه ممکن داد می زند، جوری که بقیه از ترس قالب تهی کنند. او می خندد و باز به درون اتاقش بر می گردد* این بهترین تمثیلیه که توصیفش می کنه.